นักบินอวกาศ หน้าที่ เป็นนักวิทยาศาสตร์และช่างที่ได้รับการฝึกซ้อมและการฝึกอบรมเพื่อปฏิบัติหน้าที่ในการเดินทางไปยังอวกาศและทำภารกิจในอวกาศโดยใช้ยานอวกาศหรืออาวุธอื่นๆ เช่น ยานอวกาศ, แขนกล, หน้ากากอวกาศ เป็นต้น
ฉมใหม่ชุด นักบินอวกาศ หน้าที่ ของ NASA สำหรับภารกิจเหยียบดวงจันทร์อีกครั้ง ในรอบ 50 ปี
นักบินอวกาศ หน้าที่ องค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติ (NASA) และ Axiom Space ผู้พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานด้านอวกาศที่ได้รับทุนสนับสนุนจากเอกชนสัญชาติอเมริกัน ได้ร่วมกันเผยการออกแบบชุดอวกาศรุ่นใหม่ สำหรับใช้ในภารกิจเหยียบดวงจันทร์ในอนาคตอันใกล้นี้
ในการเผยชุดอวกาศรุ่นใหม่ ได้มีการสาธิตการใช้งานชุดใหม่ แสดงให้เห็นถึงการติดตั้งอุปกรณ์เพื่อเพิ่มคุณสมบัติการใช้งาน เช่น แผงไฟที่ติดเข้ากับชุดกระบังหน้าของหมวกฟองอากาศ ช่วยให้นักบินอวกาศมีแสงสว่างในการมองเห็นเมื่อพวกเขาอยู่ในส่วนที่เป็นร่มเงาของดวงจันทร์ กล้องวิดีโอ HD ที่ด้านข้าง จะบันทึกภาพความละเอียดสูงส่งกลับมายังสถานีอวกาศ และการอัปเอรดโครงสร้างของชุดที่ทำให้นักบินสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างคล่องตัวมากขึ้น สำหรับความคืบหน้าภารกิจเหยียบดวงจันทร์อีกครั้ง ในรอบ 50 ปีของสหรัฐอเมริกา นอกจากจรวดใหม่และยานอวกาศใหม่แล้ว อีกหนึ่งสิ่งสำคัญสำหรับนักบินอวกาศที่ต้องอัปเกรดเช่นกันคือ “ชุดนักบินอวกาศ”
Axiom Space ได้ให้ข้อมูลว่า ชุดอวกาศรุ่นใหม่นี้ เป็นเพียงภาพลักษณ์สำหรับการเปิดตัว ในเรื่องของส่วนประกอบนั้น ชุดดังกล่าวถูกคลุมด้วยชั้นผ้าพิเศษซึ่งมีสีและโลโก้ของบริษัทบนหน้าอกเพื่อจุดประสงค์ในการจัดแสดงเท่านั้น ปกติแล้วชุดอวกาศจริงที่นักบินอวกาศสวมใส่ต้องเป็นสีขาว เพื่อสะท้อนความร้อนและปกป้องนักบินอวกาศจากอุณหภูมิที่สูงมาก โดยบริษัทแจ้งว่าจะส่งมอบชุดอวกาศที่สามารถใช้สำหรับการฝึกนักบินอวกาศได้ในช่วงปลายฤดูร้อน
โดยทาง Artemis ของ NASA พยายามที่จะส่งนักบินอวกาศกลับสู่พื้นผิวของดวงจันทร์อีกครั้งภายในทศวรรษนี้ ในภารกิจที่เรียกว่า Artemis III โดยหลังจากที่นักบินอวกาศสามารถลงจอดที่ขั้วใต้ของดวงจันทร์ได้สำเร็จ ชุดอวกาศรุ่นใหม่นี้จะทำหน้าที่เป็นเครื่องช่วยชีวิตเคลื่อนที่ ทำให้พวกเขาสามารถสำรวจภูมิประเทศบนดวงจันทร์ได้ด้วยการเดินเท้า และยังหมายความว่านี่เป็นชุดอวกาศที่จะถูกสวมใส่โดยผู้หญิงคนแรกและคนผิวสีคนแรกที่เดินบนดวงจันทร์ด้วย
การใช้ชีวิตในอวกาศ
เมื่อยานอวกาศถูกส่งขึ้นไปโคจรรอบโลก หรือออกไปสู่อวกาศ มนุษย์ที่ขึ้นไปกับยานนั้นต้องทนต่อสภาพต่างๆ ในอวกาศที่แตกต่างจากสภาพบนพื้นโลก เช่น สภาพไร้น้ำหนัก สภาพความดัน และอุณหภูมิที่ต่างกับบนพื้นโลก ดังนั้น การใช้ชีวิตในอวกาศจึงเป็นเรื่องยากและต้องมีการเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี ขณะที่ยานอวกาศโคจรรอบโลก มนุษย์อวกาศในยานจะอยู่ในสภาพไร้น้ำหนัก ทำให้อวัยวะต่างๆ ทำงานน้อยลง เช่น หัวใจสูบฉีดโลหิตน้อยลง กล้ามเนื้อจะลีบเล็กลงเพราะไม่ได้ออกแรงเคลื่อนไหวมาก ความหนาแน่นของกระดูกก็จะลดลง เพราะไม่ต้องพยุงร่างกายมาก มนุษย์อวกาศจึงต้องออกกำลังกายอยู่เสมอ เพื่อให้อวัยวะทุกส่วนทำงานได้เป็นปกติ นักบินอวกาศที่อยู่ในยานอวกาศ หรืออยู่ในสถานีอวกาศจะอยู่ในสภาพไร้น้ำหนัก กิจกรรมต่างๆ ในชีวิตประจำวันจึงแตกต่างจากการใช้ชีวิตบนโลกดังนี้
1. อาหาร
อาหารบนยานอวกาศเป็นอาหารสำเร็จรูปถูกทำให้แห้งเพื่อลดมวล อาจต้องผสมน้ำก่อนรับประทาน ช้อนส้อมและภาชนะใส่อาหาร จะถูกวางไว้บนแถบแม่เหล็กเพื่อไม่ให้ลอย ขณะตักอาหารทานต้องระวังไม่ให้อาหารกระจายไปทั่วยาน อาหารเหลวและน้ำจะถูกบรรจุไว้ในภาชนะปิดมิดชิด แล้วใช้หลอดดูดเท่านั้น
2. การขับถ่าย
มนุษย์อวกาศจะถ่ายปัสสาวะลงท่อ แล้วนำไปรีไซเคิลให้เป็นน้ำบริสุทธิ์ เพื่อใช้อุปโภคบริโภคในยานอวกาศ การถ่ายอุจจาระจะใช้ความดันอากาศดูดออกแทนการใช้น้ำ แล้วทำให้แห้ง แล้วเก็บกลับมาทิ้งบนโลก
3. การออกกำลังกาย
มนุษย์อวกาศต้องออกกำลังกายประมาณวันละ 2 ชั่วโมงทุกวัน โดยใช้เครื่องออกกำลังกายที่ใช้เท้าเหยียบ แล้วออกกำลังกายโดยการวิ่ง ขณะวิ่งร่างกายต้องรัดติดไว้กับเครื่องออกกำลังกาย และเครื่องเออร์โกมิเตอร์ ที่มีรูปร่างคล้ายรถจักรยานที่ไม่มีล้อ
4. การนอน
มนุษย์อวกาศจะใช้ช่องนอนขนาดเล็กและถุงนอน โดยใช้สายรัดร่างกายไว้อย่างหลวมๆ กับช่องนอน เพื่อไม่ให้ร่างกายลอยไปลอยมาในขณะที่หลับ
5. การแต่งกาย
ขณะอยู่ในยานอวกาศ สามารถแต่งตัวตามสบายเหมือนอยู่บนพื้นโลก เนื่องจากภายในยานอวกาศถูกปรับสภาพแวดล้อมให้เหมือนบนพื้นโลก แต่ต้องสวมใส่ชุดอวกาศขณะที่ออกไปปฏิบัติภารกิจนอกยาน และขณะที่ยานกำลังขึ้นสู่อวกาศหรือกลับสู่โลก เพื่อเตรียมพร้อมต่อภาวะฉุกเฉิน น้ำที่ใช้ในยานอวกาศส่วนหนึ่ง ได้จากกระบวนการผลิตกระแสไฟฟ้าจากเซลล์เชื้อเพลิง อีกส่วนหนึ่งได้จากการรีไซเคิลน้ำที่ใช้แล้วรวมทั้งน้ำปัสสาวะ ชุดอวกาศ ทำหน้าที่เป็นเกาะป้องกันรังสี เป็นฉนวนควบคุมอุณหภูมิ บรรจุแก๊สออกซิเจนสำหรับใช้หายใจและปรับความกดอากาศ
ทำไมมนุษย์อวกาศจำเป็นต้องสวมใส่ชุดอวกาศ
มนุษย์อวกาศ สามารถสวมเครื่องแต่งตัวธรรมดา ๆ ขณะทำงานได้ นอกเสียจากออกนอกยานเพื่อทำการซ่อมแซมตัวยานหรือลงสำรวจ เช่นดวงจันทร์ การสวมชุดอวกาศป้องกันอุณหภูมิ ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง เพื่อป้องกันตัวเองจากฝุ่นละออง รังสีอันตรายในอวกาศ และช่วยควบคุมความดันภายในร่างกายให้คงที่ขณะเคลื่อนที่ นอกจากนี้ชุดอวกาศยังช่วยป้องกันตัวนักบินจากสภาพบรรยากาศและอุณหภูมิสูงถึง 121 องศาเซลเซียส หรืออุณหภูมิต่ำกว่า -156 องศาเซลเซียส
ส่วนประกอบของชุดอวกาศ
ชุดอวกาศ ประกอบด้วย ถุงมือ รองเท้าบู๊ท หมวกเล็ก ซึ่งมีอุปกรณ์ดำรงชีพ ออกซิเจนสำหรับหายใจ น้ำดื่ม อุปกรณ์ควบคุมความดัน เฮดโฟน ไมโครโฟน เพื่อติดต่อสื่อสารกับนักบินอวกาศคนอื่น ๆ นักบินอวกาศต้องแบกถังออกซิเจนและน้ำติดหลังไปด้วย หมวกก็ต้องฉาบป้องกันแสงไม่ให้ดวงตาได้รับอันตราย
หากไม่สวมชุดอวกาศขณะเคลื่อนที่ในอวกาศ จะเป็นอย่างไร?
ถ้าไม่สวมชุดอวกาศออกนอกยานอวกาศ นักบินอวกาศจะสลบภายใน 15 วินาที ของเหลวในร่างกายจะเกิดฟองและแข็งตัวถึงจุดเยือกแข็ง “ชุดอวกาศ เปรียบเสมือน เกราะชีวิตของนักบินอวกาศ” ป้องกันการเข้าออกของอากาศ และชุดอวกาศยังช่วยนักบินอวกาศจากสภาพสูญญากาศในอวกาศที่ ๆ ซึ่งความกดดันต่ำ สามารถป้องกันอุกกาบาตจุลภาค หรือทำให้อุกกาบาตจุลภาค ช้าลง ไม่เช่นนั้นแล้วอุกาบาตจุลภาคอาจพุ่งทะลุชุด อวกาศและทำให้เกิดอันตรายอย่างร้ายแรงต่อนักบินอวกาศ ชุดอวกาศยังจะต้องอ่อนนุ่มแต่เหนียว สำหรับให้นักบินอวกาศออกไปปฎิบัติภารกิจซ่อมแซมอันละเอียดอ่อนในอวกาศ ชุดอวกาศต้องยืดหยุ่นได้ ชุดอวกาศต้องมีอากาศสำหรับหายใจ และอุณหภูมิภายในซึ่งคงที่และสบาย เพื่อป้องกันนักบินอวกาศจากสูญเสียน้ำในขณะทำงาน เพื่อที่จะให้ได้สิ่งจำเป็นดังกล่าว ทำให้ชุดนักบินอวกาศ มีน้ำหนักถึง 113 กิโลกรัม เมื่อชั่งบนโลก แต่ในอวกาศ ชุดอวกาศอยู่ในสภาพไร้น้ำหนักอย่างสิ้นเชิง